Mike werkt voor de NAVO: ‘Je merkt dat mensen hier echt werken vanuit een intrinsieke passie voor de missie van de organisatie’

Aanvankelijk was Mike Höfelt vastbesloten om voor het Ministerie van Defensie in Nederland te gaan werken. Toen het toch anders liep, besloot hij een andere weg in te slaan en te solliciteren bij verschillende organisaties in Brussel. Met succes: hij kon in 2024 aan de slag als stagiair bij de NAVO en kreeg na zijn stage een tijdelijk contract aangeboden. We spraken Mike over zijn ervaringen en vroegen hem om tips voor anderen die een carrière bij de NAVO ambiëren.

Wat trok jou zo aan in de defensiewereld?

“Zolang ik me kan herinneren heb ik een grote connectie gehad met de oceaan. Ik kom uit Den Haag en heb altijd een passie gehad voor zeilen. Toen ik 18 jaar was, solliciteerde ik als militair bij de Koninklijke Marine. Ik zag het al helemaal voor me, de opleiding tot officier, om daarna de zee op te gaan. Ik doorliep alle testen met succes, maar op het allerlaatste moment bleek dat ik kleurenblindheid heb. Dat maakte het onmogelijk om militair te worden – een heel pijnlijk moment. Ik besloot een tussenjaar te nemen om na te denken over wat ik dan wilde en bedacht dat ik dan graag aan de civiele kant van de veiligheidswereld zou willen werken. Daarom besloot ik de bachelor Security Studies te gaan doen aan de Universiteit Leiden, gevolgd door de master Internationale Betrekkingen aan de Universiteit Maastricht.”

“Tijdens mijn studies ben ik uiteindelijk alsnog bij defensie terechtgekomen. Ik heb stage gelopen bij de Koninklijke Luchtmacht en bij de Koninklijke Militaire Academie (KMA). Na mijn afstuderen heb ik gesolliciteerd voor het Rijkstraineeship, maar daar kwam ik helaas niet door de selectie. Toen ben ik gaan solliciteren bij verschillende organisaties in Brussel, waaronder dus de NAVO.”

Groepsfoto van NCIF en plaatsvervangend NCIF en diverse Nederlanders die voor NAVO werken
Beeld: ©Bureau NCIF / Bureau NCIF
Foto van werkbezoek NCIF aan de NAVO. Mike staat op deze foto helemaal rechts.

En daar kon je beginnen als stagiair op het hoofdkantoor. Hoe was dat?

“Heel erg leuk – NAVO is echt een unieke plek. Er wordt hier samengewerkt tussen zoveel verschillende landen. Mijn stage bij de Internationale Staf van NAVO was binnen de Operations Division. Eén van NAVO’s hoofdtaken is coöperatieve veiligheid, waarvoor de organisatie samenwerkt met partners overal in de wereld. Tijdens mijn stage richtte ik me op partnerschappen, met een focus op militaire onderwijsinstituten. Het doel was om experts te linken aan allerlei in instituten in het buitenland: van Bosnië en Marokko tot Irak en Colombia. Het was een ontzettend leuke tijd!”

NAVO-medewerker Mike staat voor een kantoorgebouw
Beeld: ©Mike Höfelt / Mike Höfelt

Je werkt nu nog steeds bij NAVO – wat heb je gedaan om na je stage te kunnen blijven?

“Héél veel netwerken! Als stagiair is er niet altijd een garantie dat je kan blijven – dat gold ook voor mij binnen de Operations Division. Ik heb gedurende een maand of twee heel veel koffieafspraken gehad om te kijken of er ergens binnen de organisatie plek voor mij was. Ik denk dat ik in totaal wel zo’n dertig tot veertig koffietjes heb gedronken! Gelukkig waren vrijwel alle collega’s die ik benaderde heel enthousiast om met mij in gesprek te gaan. De meeste mensen vinden het leuk om over hun werk te vertellen en jonge mensen te helpen. Ik probeerde het zelf ook te zien als iets positiefs en niet alleen als een ‘moetje’. Uiteindelijk heb ik in deze periode heel veel mensen leren kennen en ook goed leren begrijpen wat er allemaal gebeurt binnen de NAVO. Als je na een stage wilt blijven zou ik dus zeggen: heb geduld, doorzettingsvermogen en blijf het positief inzien.”

"Na mijn stage heb ik wel zo’n dertig tot veertig koffietjes gedronken met collega's om te kijken of ergens binnen de organisatie plek voor mij was"

Je vond uiteindelijk een positie bij de Defence Policy and Planning Divsion. Kun je uitleggen wat het team doet en wat jouw rol daarin is?

Defence Policy and Planning houdt zich bezig met de cijfers van de defensieplannen, de force requirements en defensiebeleid op verschillende thema’s. Mijn team werkt op het snijvlak van defensieplanning- en politiek. Het thema waaraan wij werken is altijd onderhevig aan politiek debat, omdat iedereen natuurlijk zijn eigen belangen heeft en verdedigt. Ik vind dat ik echt mazzel heb gehad: ik zit op een ontzettend leuke plek met leuke collega’s. Het werk kan veeleisend zijn, maar het is ook heel interessant en boeiend.”

Hoe ziet jouw takenpakket er in de praktijk uit?

“Ik houd me met name bezig met het schrijven van beleid. Zowel de ontwikkeling van nieuw beleid als het updaten van beleid. Verder geldt voor veel onderwerpen dat er een jaarlijks progress report over wordt geschreven. Binnen ons team hebben de meeste collega’s de leiding over één onderwerp. Er zit iemand op Space, iemand op EU-NAVO en we hebben ook nog de onderwerpen Rusland, de Arctic/High North en China. Omdat ik officieel onder de ‘Temporary staff’ val, houd ik me met alle onderwerpen bezig. Daarnaast heb ik sinds een halfjaar de lead op Arctic/High North. Dat maakt het interessant, omdat ik zo een goed beeld krijg van wat er allemaal gebeurt. Naast deze vaste onderwerpen waar wij aan werken, komen lidstaten ook vaak naar ons toe met verzoeken. Meestal is het dan zo dat ze interesse hebben in een bepaald onderwerp en ons vragen daar een rapport over te schrijven.”

“Tot slot is er nog het hele onderhandelproces dat plaatsvindt voordat een tekst ‘agreed language’ is. Dat kan soms lang duren, omdat er tot op de komma nauwkeurig wordt gekeken. Het leuke is dat hierdoor hele nieuwe beleidsdomeinen kunnen ontstaan. Het ruimtedomein bestond bijvoorbeeld tot een aantal jaar geleden niet, terwijl we nu zien dat dit behoorlijk aan het groeien is. De thema’s waaraan je werkt blijven dus altijd in ontwikkeling.”

Welke ervaringen die je eerder opdeed helpen je bij jouw werk bij de NAVO?

“Wat ik niet had verwacht, maar wat erg helpt, is dat mijn studies vrij politiek waren. Dat is, naast kennis over het technische aspect van defensie en veiligheid, heel handig. We zitten met 32 landen in één gebouw en het thema defensie is altijd – helemaal in deze periode – een onderwerp dat politiek gevoelig ligt. Het helpt dat mijn politieke instinct zich steeds beter ontwikkelt – het stelt me in staat te begrijpen welke mensen of organisaties bepaalde belangen hebben en om ook tussen de regels door te lezen. Als je dat negeert en puur focust op de inhoud, kun je beter bij een denktank of in de academische wereld gaan werken. Bij de NAVO merk ik dat het belangrijk is om je inhoudelijke expertise te kunnen combineren met de politieke realiteit. Compromissen kunnen vinden is heel belangrijk om vooruit te kunnen blijven gaan.” 

"Naast kennis over het technische aspect van defensie en veiligheid is het heel handig als je politieke instinct goed is"

NAVO-medewerker Mike poseert voor een foto van een gebouw met wapperende vlaggen
Beeld: ©Mike Höfelt / Mike Höfelt

Wat raad je anderen aan die ook voor de NAVO zouden willen werken?

“Er is niet één specifiek pad dat je moet bewandelen om hier terecht te komen – er lopen hier mensen rond met allerlei studieachtergronden. Wel is het, zoals ik eerder zei, wel handig als je enig politiek instinct meebrengt. Ik denk daarnaast dat je het leuk moet vinden om in een team te werken en dat je niet iemand bent die altijd de makkelijkste weg wilt vinden, maar juist ook de frictie opzoekt. Soms zijn er heel veel verschillende belangen en dat schuurt af en toe – daar moet je mee om kunnen gaan.” 

“Wat ik bij veel collega’s merk – en waar ik mezelf ook in herken – is dat iedereen echt de motivatie heeft om bij te dragen aan een veiligere wereld. Het gevoel dat je onderdeel bent van iets groters en werkt aan een onderwerp dat ertoe doet heerst hier heel erg. Mensen werken hier niet omdat het mooi op hun cv staat, maar vanuit intrinsieke passie en een geloof in de missie van de organisatie. De meeste collega’s zijn echt politieke junkies – iedereen is op de hoogte van de laatste ontwikkelingen in de wereld. Het is ons werk, maar iedereen volgt het nieuws ook uit persoonlijke interesse.”